بچه‌ها رو واسه معاينه هر ماهه دخترم برده بودم دکتر. اين دکتر بچه‌ها به قول خودش ارادت خاصی به پسرم داره. هميشه هم ميگه که باهوشه. یه بار هم که واسه ثبت نام مهد کودک ازش گواهی صحت مزاج خواستم یه طومار اضافه کرد که اين بچه باهوشه و ……
اين دفعه هم طبق روال معمول داشتم از مشکلاتی که باهاشون برخورد کردم صحبت میکردم که گفتم: يه چيزی منو خيلی نگران کرده. اونم اينه که اين بچه داره جنگجو ميشه. البته نه با همه، مثلا با خواهرش يا اصولا دخترا آروم و مهربونه اما خدا نکنه که با يه پسر بچه بخواد بازی کنه. بازی نيست که انگار ميدون جنگه…. دکتر حرفمو قطع کرد، يه کمی پشت سرش رو خاروند و عينکش رو جابجا کرد و گفت: عنايت دارين خانوم، شما هم عرايض بنده رو تائيد ميفرمايين. با دخترا خوبه…. ميگم IQ اين بچه بالاست!

عجب… ديگه بيخودی ذوق نکنم که پسرم باهوشه. هوش يعنی اين!