نمیتونم چیزی بنویسم. از من انتظار نداشته باشین. تو این مدت بیست بار متن نوشتم و بیست بار دیلیت کردم. چی بگم؟ بگم که خوشحالم من سالمم؟ بگم که متاسفم دیگران مردن؟ بگم که از سرزمین مادریم با ابن همه ثروت انتظار خونه هایی با پی محکمتر از ریشه درخت نخل داشتم؟ بگم که متاسفم از اینکه بسیاری از ضربه مغزی مرده ن؟ از آوارهایی که میشد نباشه؟
ارزونتر از جون آدم تو این مملکت چیزی سراغ دارین؟
لعنت به من اگه بخوام تو این حس و حال متن بنویسم…. لعنت به من.