از وبلاگ لافم فینی:
فکر میکنم حتی اگه بچه رو تا سن هفت سالگی به مادر بدن، دو چیز هست که حضانت مادر رو باطل میکنه. یکی ازدواج مجدده و یکیش هم جنون! حالا تو این که گاهی ازدواج مجدد مادری که نگهداری بچه ها به عهده شه گاهی در حد جنونه!!! حرفی نیست. اما اینکه این دو موضوع همردیف هم قرار بگیرن واسه اینکه کسی واجد صلاحیت نگهداری بچه هاش نباشه دیگه خیلی خنده داره. شنیده بودم مجلس ششم سعی کرد که شرط عدم ازدواج مادر رو تغییر بده و به جاش بیماری صعب العلاج بذاره. (یعنی مریضی که سخت خوب میشه) که اگه میشد خیلی خوب بود. اما خب نشد و با این اوضاع مملکت معلوم هم نیست که چی بشه. خنده م میگیره. به زن میگن اگه طلاق بگیری بچه ت رو ازت میگیریم. اگه هم طلاق گرفتی و هم بچه ت پیشت موندن، اونقدر اذیتت میکنیم که مجبور شی دوباره ازدواج کنی. اگه طلاق گرفتی و تونستی بچه تو بگیری حق نداری ازدواج کنی باید یه عمری تنها بمونی، چون اگه شوهر کنی بچه هات رو ازت میگیریم. خلاصه اینکه به هر حال دم به ساعت تنت بلرزه که بچه تو ازت میگیریم. میگما… خدایا شکرت. من بعنوان یه زن باید همیشه شوهر داشته باشم. اگه نه همه جور انگی بهم میچسبه. من بعنوان زن همیشه باید مطیع حرف شوهرم باشم. اگه نه اولین چیزی که ازم میگیرن بچه مه. من بعنوان زن همیشه باید بعد از طلاق حسرت داشتن یه همسر خوب و آغوش گرم رو داشته باشم. چون اگه طلاق گرفتم و بچه مو و اگه تونستم مردی رو پیدا کنم که دوستش دارم اولین چیزی که بهم میگن اینه: خفه شو! بشین سر جات… بچه تو میگیریم ها!
خدایا خداوندیت رو هزار بار شکر! مردان قانونت خوب قانون گذاری کردن تو این مملکت. اگه نه من این قدر راضی از شرایطم نبودم!