از وبلاگ فروغ: در این مملکت بی در و پيکر به آساني مي توان آدمي را به ويراني کشاند .. آن هم زني با موقعيت شکننده اي مثل من . مي توان به او بدترين تهمت ها را زد و بعد نگاه همه را ديد که با تمسخر به او مي نگرند و بي آنکه پي دليل براي اثباتش باشند ، او را موضوع گزافه گويي هاي خود مي کنند . در اين مملکت به راحتي مي شود پاپوش دوخت ، به لجن کشيد و همه حيثيت يک عمر آدمها را مثل يک چيني شکست .. کسي کمک نخواهد کرد تا حتي خورده هاي آن چيني عتيقه را جمع کني ..هر کسي لگدي خواهد زد تا هر آنچه مانده است خوردتر و له تر شود… حالا من ايستاده ام با چيني شکننده ام در آغوش . آن را محکم گرفته ام و حاضر نمي شوم آن را به دست هر نامردي بسپارم . نمي دانم چه خواهد شد . آيا توان نگاه داريش را خواهم داشت؟…
بدترين چيز اين است که وقتي مورد آماج تهمت قرار مي گيري ، لازم نيست کسي درستي اش را اثبات کند … تو بايد خلافش را ثابت کني.