واقعیت اینه که حالم خوب نیست. از نظر روحی خوب نیست. این جور وقتا چون پناهم رو توی دنیای واقعی از دست میدم بیشتر به نوشتن پناه میارم. از طرف دیگه اگه احساس ناتوانیم اونقدر زیاد بشه که حتی توان نوشتنم رو هم ازم بگیره شاید چند وقتی برم توی سکوت کامل.
زنی که پشت شخصیت نوشی نشسته و مینویسه، اوقات سختی رو میگذرونه.
بعد از تحریر: باور کنید اداهای از سر سیری نیست. من اونقدر شکننده شدم که به هر نسیمی میلرزم چه برسه به این، که کم از طوفان نداره.
نوشی و جوجههایش 
این نیز بگذرد…
غصه نخوری ها!
لایکلایک
دارم غصه میخورم اما
لایکلایک
اما؟
لایکلایک
نوشته بودم اما دارم غصه میخورم. کلمات جابجا شده بود.
لایکلایک
به نام یزدان پاک
درود بر شما.خسته نباشید.
می خواستم بپرسم آیا شما دوست عزیز که از اسلام خسته شده اید،تمایلی دارید که به دین زیبای زردشت وارد شوید؟دین زیبای ایرانی ه تنها چیز لازم برای رستگاری در این جهان و جهان مینوی(آخرت)را پندار و گفتار و کردار نیک و راستی و آباد کردن جهان می داند.
آیا شما دوست عزیز دوست دارید سدره پوش شوید و به این دین بپیوندید؟
خیلی دوست دارم نظرتان را درباره پیشنهادم بدانم.ممنون می شم نظرتان را در این باره بنویسید.
در پناه اهورا و امشاسپندان(فرشتگان) موفق و پیروز باشید.امیدوارن باز هم سر بزنم.
لایکلایک
من وقتى تحت فسار روحى شديدى باشم مينويسم و گريه ميكنم و اينجورى حالم بهتر ميشه، ولى وقتي حال خرابم مزمن ميشه حتى دستم به نوشتن هم نميره، اميدوارم بهتر شى
لایکلایک
منم امیدوارم
لایکلایک