ناشا میوه درخت انتخاب زندگی منه. وقتی که همه قد علم کرده بودن که به دنیا آوردن این بچه کم از جنایت نیست من تصمیم گرفتم بدنیا بیارمش و هر چند همه این سالها این نگرانی با من بوده که زندگی آسونی به بچه هام هدیه ندادم، اما نمیتونم احساس واقعی خودمو پنهان کنم اگه فقط دو تا کار قشنگ توی زندگیم انجام داده باشم، به دنیا آوردن و بزرگ کردن این بچه ها بوده.
آذر ماه هیچوقت ماه خوب و آسونی برای من نبوده. به طور اتفاقی شاید همیشه توی این ماه تلخ کام بودم. الانم حالم هیچ خوب نیست. سعی میکنم خودمو خوب نشون بدم، جلوی احساس بد و منفی رو بگیرم و قوی باشم. سخته اما فکر میکنم اگه یه ذره، فقط یه ذره دیگه طاقت بیارم و تحمل کنم، شاید بتونم خودمو از چاهی که توش پرت شدم بیرون بکشم.
روی صورتم طرح لبخند میکشم، شمع رو روی کیک روشن میکنم و صداشون میکنم: «ناشای مامان تولدت مبارک، روشنی زندگی مامان تولدت مبارک، تو و داداشت عزیزترین چیزایی هستین که مامان توی زندگی داره… مرسی که کنارمی و تنهام نذاشتی، مرسی که باگذشت بودی حتی وقتی که برای بار هزارم اشتباه میکردم. مرسی که مهربون بودی و دست از همراهی نکشیدی وقتی که کم می آوردم. مرسی که هیچوقت محبتت رو از من دریغ نکردی و آغوشت رو به روی من نبستی، مرسی که به من فرصت دادی تا احساس بهتری نسبت به خودم داشته باشم، مرسی که با منی مادر.»
بعد از تحریر: دوازده سال پیش، در چنین روزی دختر کوچولوی من دقیقا دو سال و دو ماه بعد از برادرش به دنیا اومد.
نوشی و جوجههایش 
تولدش مبارک، و امیدوارم این روزهای سخت تو هم بزودی به پایان برسن.
لایکلایک
مرسی
لایکلایک
مادر بودن به نظرم سخته حتی از آدم بودن هم سخت تره، یه آدم وقتی می بینی یه نفر سه اشتباهی می کنه دوبار بهش تذکر می ده گوش نداد ولش می کنه، اما یه مادر نه دوبار نه صد بار که خودشم با فرزندش حتی تو اشنباهش پا به پا می شه چه بسا باهاش حتی می سوزه مادربزرگ یکی از عزیزانم می گفت خدا گرگ بیابونم مادر نکنه
لایکلایک
یه جور دیگه هم میشه به قضیه نگاه کرد که ما هم پا به پای بچه هامون اشتباه میکنیم. در واقع این بچه ها هستن که به ما یاد میدن چطور رفتار کنیم.
لایکلایک
geryam andakhtee dokhtar, alan dare yadam meeyad, sare kaar boodam, taze blog ro discover karde boodam. va nooshy ro. chegard doost dashtam blogesho. vaghtee raftee cheghard donbalet ghashtam, chegard negaraan boodam to yek dafe peyda shode. hamontoree ke rafte bood, dobare omady : )))). tavalode gol dokhtaret mobarak
لایکلایک
شادی جان، به چشمهای منم نم اشک نشست از کامنت شما. 🙂
لایکلایک
اين عقرب و قوس ما حمل خواهد شد/ در كوچه و بازار مثل خواهد شد
وقتي كه رديف بودنم باشي تو/ اين عمر دوبيت ام غزل خواهد شد
لایکلایک
چقدر قشنگه
لایکلایک
تولدش مبارك، من همه جا ميگم كه تنها موجودى كه از خودم بيشتر دوستش دارم دردونه ام هست، و گاهى تنها دليل زندگيم. خوب ميفهممت نوشى جان
لایکلایک
بهترینها برای شما و دردونه تون
لایکلایک
ممنون عزيزم
لایکلایک