وصف این روزها

شاید چون موی بلند دوست دارم و موهام بلند نیست این موضوع توجهم رو جلب کرد که موی بیشتر بچه‌ها  بلنده تا کمرشون، بجز من و البته استادام که خانومهای خوش‌تیپ سن و سال‌داری هستن. توی یکی از کلاسا تنها آقای کلاس یه پسر خیلی جوون جوش‌جوشی با موهای فر بلند (تا کمر) بود به اسم آدام که حضرت آدم رو تداعی میکرد بعنوان تنها مرد. معلم که اسمامون رو میپرسید میگفت یه چیز منحصر به فرد راجع به خودتون بگین که فراموشتون نکنم، آدام گفت من تنها مذکر کلاسم (male)، معلممون گفت اینو نمیگفتی هم امکان نداشت تو یکی رو یادم بره و همه خندیدیم. به من که رسید گفتم نوشتن رو دوست دارم. البته حالا فکر میکنم شاید بهتر بود یه چیز دیگه میگفتم. مثلا میگفتم زیاد گریه میکنم، همون طور که یکی از دخترا گفت عاشق خندیدنه.
یکی از همکلاسیام یه دختر کاناداییه به اسم شارا (شرا)، ازش پرسیدم شارا یعنی چی؟ گفت نمیدونم، مامانم میخواسته اسم منو بذاره سارا، دکتر گفته بذار شارا! انگار فقط ما ایرانیا نیستیم که متخصص ساخت اسم هستیم. (مثل فیما، از مادر بچه پرسیدم فیما یعنی چی؟ گفت یه واژه قرآنیه. ده دقیقه طول کشید تا بفهمم منظورش «فی ما» ست، حالا کجای فی ما میشه واژه قرآنی دیگه نمیدونم*).  چند تا هندی هم داریم، اسم یکیشون شاه‌پری بود. دو سه بار اومدم ازش بپرسم خودت میدونی معنی اسمت چیه؟ اما نپرسیدم، اونقدر راحت نبودم. بیشتر ماها با هم هم دوره نیستیم، فقط بعضی کلاسا رو با هم داریم.
لهجه معلما خوبه و کاملا قابل‌فهم. اما با بچه‌ها مشکل دارم، جوون هستن، تند و با لهجه صحبت میکنن و اصطلاحاتی به کار میبرن که برام مفهوم نیست. به استادم که گفتم، گفت نگران نباش، حتی منم گاهی نمیفهمم اینا چی میگن!

*این جوری زیاد داریم. مثلا یکی بود که اصرار داشت آتنا اسم مذهبیه. میگفت توی قنوت هست!

یک دیدگاه برای ”وصف این روزها

  1. چه مشخصه خوب و بجایی رو در مورد خودت گفتی نوشی عزیز 🙂
    کاملا حق داری، زبان گفتگو و اصطلاحات عامیانه جوانها واقعا عجیب و غریبه! کم کم عادت می کنی و اتفاقا باعث میشه لغت نامه ات غنی تر هم بشه! راستی توی خونه هم می تونید با بچه ها قرار بگذارید مثلا از ساعت فلان تا فلان، فقط انگلیسی حرف بزنید. میشه؟
    اسم های عجیب و من در آوردی رو اصلا دوست ندارم. بیچاره بچه ها! وقتی کسی معنی اسمم رو میپرسه آنقدر با اشتیاق و افتخار توضیح می دم که فکر می کنم آخه بچه بیچاره ای که پدر و مادرش اسم های مزخرفی مثل فیما، شانل (!) … براش انتخاب کرده اند چه حالی میشه اگر ازش بپرسند اسمت یعنی چی؟!

    لایک

    • آخه بچه ها توی خونه اجازه ندارن انگلیسی صحبت کنن، مگه اینکه مهمونی داشته باشیم که فارسی نفهمه. مراقبم لهجه نداشته باشن وقت فارسی حرف زدن و کلمات رو درست ادا کنن.
      من یه معلم سختگیر بودم در حق بچه ها که فکر میکردم رسالت بشریم اینه که نذارم یادشون بره از کجا اومدن! 🙂 شایدم کارم درست نبوده.

      لایک

  2. یعنی همه ی کسایی که تو فرنگ درس می خونن مخ هستن ؟
    یادمه یه دوستی داشتم می خواست بره فرنگ درس بخونه ، یارو خیال می کرد اون ور آب
    همه منتظرش وایسادن تا فرش زیر پاش پهن کنن
    با یک مشاوره ی کوتاه بهش فهموندم که این جوریام نیست و بیاد تو کار بیزنس
    الان چند سالی میشه که کارش گرفته و ماهانه نزدیک سیصد چهارصد تومن کاسبه

    لایک

    • سلام… آره فکر کنم همه ما مامانا شبیه هم باشیم. 🙂
      خیلی ممنونم که دعوتم کردین. معلومه که سر میزنم و خوشحالم میشم که نوشته هاتون رو بخونم.

      لایک

  3. این اسم هم داستانیه ها… جالب ترش اونایین که می خوان هم اسم مذهبی باشه، هم نباشه! بعد برمیدارن میذارن «فاطیما»!
    ولی جدی فکر کنم ما ایرانی ها و سرخ پوست ها در مقوله اسم خیلی شبیه همیم 😀

    لایک

  4. اااا منم موهام تا 1-2 ماه پیش سر یه قضیه بلند بود البته تا کمر نه ولی تا سر شونه هام می رسید، بعد کریسمس که برگشتم استادا اول نشناختنم 🙂 بعد گفتم فلانیم گفتن اااا

    لایک

  5. موی کوتاه شیک تره . تازه آدمو جوون تر هم نشون میده . اگه تنوع دوست داری یک رنگ فانتزی (مثلاً قرمز یا بنفش) بزن به موهای کوتاه. عالی می شه!

    لایک

دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.