یک دیدگاه برای ”امنیت گمشده مادرانه

  1. سلام نوشی جان. چقدر خوشحالم که یک مطلب جدید گذاشتی 🙂
    امیدوارم کمی بهتر باشی الان. می دانی … چیزی که برایم جالب تر از همه چیز است لحن تو در تعریف کردن ماجراهاست. آنقدر شیرین و آنقدر مثبت که به ذهن کسی هم خطور نمی کند در حال گذراندن چه مشکلاتی هستی-بوده ای. لحنت در مورد بچه ها همیشه طوری ست که هر کسی که دارای غریزه مادری باشد به هوس بچه دار شدن می اندازی!

    لایک

دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.