یک دیدگاه برای ”«بی‌بهانه شاد بودن»“

1. یادمه دبستان کلاس سوم یا چهارم بودم اون سال مدرسه ما داشت بازسازی می شد به خاطر همین به جای روز اول مهر یک هفته دیر تر باز می شد، یادمه با پدرم رفتم دم مدرسه اولیا دیگه هم بودن یه کاغذ زده بودن رو در که به علت تمیرات کلاس ها از یک هفته دیگه شروع می شه، اینقدر خوشحال شدم 🙂 دوستانی سال قبلی رو می دیدم باهاشون دست می دادم تبریک می گفتم، آخر موقع برگشتن بابام بهم گفت پسر جان زشته اینقدر خوشحالی نکن هر کی ندونه خیال می کنه خنگی یا تنبل که از بسته بودن مدرسه اینقدر خوشجالی 🙂

   لایکلایک

   • :))

     لایکلایک

2. مبارک باشه روز اول مدرسه شون 🙂

   لایکلایک

   • مرسی شیرین جان

     لایکلایک

3. مهرتان پر مهر!
   امیدوارم سال تحصیلی پربرکتی برای بچه هایتان باشد.

   لایکلایک

   • مرسی. برای شما هم 🙂

     لایکلایک

4. زمان ما چه خر تو خری بود مدرسه ها.. من تا دو سه روز می رفتم توی کلاس دوم می نشستم و هیچ کی هم نفهمید. آخه دوستم یک سالی از من بزرگتر بود و کلاس دوم

   لایکلایک

   • 🙂 جدی میگین؟

     لایکلایک

دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.