این کادوی روز مادر من بود. با یه گلدون گل ادریسی آبی رنگ، که خیلی دوستش دارم.

لیوان رو که میبینم میخندم، ناشا میگه به خاطر نوشی و جوجه‌هاش… بعد اضافه میکنه یکی دیگه هم داشت که صورتی بود اما با یه جوجه. اونو نخریدم. آلوشا میگه اونو من میخرم. امسال یادش رفته روز مادر چیزی بخره.

اما من هنوز اون کاریکاتور آقای مجید خسرو انجم‌ رو به عنوان کادوی مادر بیشتر دوست دارم. همونی که مادر گوش بچه شیطونش رو چسبونده به دیوار. کاش وقتی جوجه‌ها کوچیک بودن به عقل منم میرسید! 🙂

* همه عکسها رو از اینترنت برداشتم. ماگ، کاریکاتور و گل. (عکس گل و ماگ خودم رو اضافه کردم.)
** کاریکاتور آقای خسرو انجم هیچوقت کادوی من نبوده. منظورم اینه به عنوان کادوی روز مادر بهترینه.