یعنی همه وقتی به سن و سال من میرسن* کارشون به جایی میرسه که یه شب مثل پریشب، از فرط بیچارگی و بیخوابی دست به دامن خدا بشن و تا خروسخون دعا کنن که میخوام بخوابم و یه روز مثل امروز صبح، از فرط ذوق زدگی خواب کامل و خوش شب قبلش، شکرگذار بشن که تونستم بخوابم!؟
.
.
.
*چند روزی تا چهل و شش سالگی وقت دارم هنوز!
نوشی و جوجه‌هایش 